Filips II wilde er voor zorgen dat Willem van Oranje zo spoedig mogelijk uit de weg zou worden geruimd. Willem van Oranje stond formeel nog wel in verbinding met het Spaanse vorstenhuis.
In de praktijk had Willem van Oranje echter laten zien dat hij zich meer inzette voor de belangen van de protestantse Nederlandse verzetsstrijders. Deze verzetsstrijders had hij al een behoorlijke periode succesvol geleid. Het was echter een zeer moeilijke taak voor de Spaanse bezetter om Willem van Oranje uit de weg te ruimen.
De Spaanse legers konen nauwelijks bij de goed beschermde Willem in de buurt komen. Het zou veel makkelijker zijn wanneer een ander persoon Willem van Oranje zou vermoorden.
Om dit makkelijker te maken werd een vogelvrijverklaring uitgebracht. Een vogelvrijverklaring achtte Filips II een geschikt middel om Willem uit de weg te ruimen. De vogelvrij verklaring ging van kracht op 15 juni 1580.
Alle inwoners van Nederland en andere landen mochten Willem van Oranje vanaf die datum ongestraft gevangen nemen en hem ombrengen. De vogelvrijverklaring zorgde er voor dat Willem van Oranje op zijn tellen moest letten. Hij had geen enkele steun meer van Spanje en ook andere mensen keerden zich tegen hem.
De vijanden van Willem van Oranje konden overal op de loer liggen en onverwachts toeslaan. De Prins van Oranje kon moeilijk oorlog voeren vanuit deze positie en wist alleen de plaats Doornik te veroveren met zijn legers op 15 november 1581