THAAD

Theatre High Altitude Area Defense
Anti-ballistisch raketsysteem

Het Amerikaanse ministerie van Defensie wilde na de Koude Oorlog een reeks verdedigingsmiddelen om de Amerikaanse troepen te beschermen tegen middellangeafstandsraketten of “theater” ballistische raketten (tactisch), onder meer met het Theatre High Altitude Area Defense (THAAD) systeem.

Dit SAM-systeem is ontworpen om ballistische raketten kort na hun lancering te vernietigen. In tegenstelling tot het voorgestelde “National Missile Defense” systeem, is THAAD een mobiel systeem dat overal waar Amerikaanse of geallieerde troepen opereren of aangevallen worden door ballistische raketten, ingezet kan worden.

Dit is vooral relevant voor de VS sinds 28 Amerikaanse soldaten werden gedood en 89 verwond door een Irakese Scud-aanval op een kazerne in Khobar, Saoedi-Arabië, tijdens de Golfoorlog van 1990-1991. Het gehele THAAD-systeem, inclusief de raket-lanceerders, radar en command-and-control faciliteiten, kan door de lucht vervoerd worden.

Het ontwerp is ook een antwoord op de “expeditionaire” aard van de wereldwijde Amerikaanse missies. De mogelijkheid van THAAD om ballistische raketten te vernietigen in een vroeg stadium van hun vlucht, kan ook de inzet van mindere systemen als PAC-3 (dat de ballistische raketten treft tijdens de terugkeer van de raket in de dampkring) drastisch verminderen.

Samenwerkingsverband

Lockheed Martin is de belangrijkste leverancier, maar er werken meerdere bedrijven mee bij het vervaardigen van raket, voertuig, radar, lanceerinstallatie en command-and-control systeem. De THAAD-raket heeft een “hit-to-kill” kop met kinetische energie die zijn doel treft op hoge snelheid.

Het treffen van een ballistische raket in een vroeg stadium heeft diverse voordelen. Als de raket vernietigd wordt, is het onwaarschijnlijk dat restanten van de raket of de kop op eigen terrein of troepen belanden. Iets dat bij systemen zoals Patriot wel het geval kan zijn na een op zich geslaagde onderschepping.

Dit is vooral van belang als het Pentagon vreest dat ballistische raketten die tegen Amerikaanse troepen worden ingezet, een Nucleaire, Biologische of Chemische lading hebben.

Een mogelijke “eerste”

De THAAD is in de race om het eerste operationele Amerikaanse ballistische raketverdedigingssysteem te worden. In tegenstelling tot de Patriot, die voornamelijk als wapen tegen vliegtuigen is ontworpen, is de THAAD specifiek bedoeld tegen tactische ballistische raketten.

De testen met het systeem startten in 1998. In juni en augustus 1999 voerde een THAAD-prototypesysteem met succes twee onderscheppingen uit op de White Sands Missile Range in New Mexico. In 2004 werd het systeem operationeel.

Het succes van de THAAD kan afhangen van de rol van tactische ballistische raketten. Amerikaanse defensiestrategen geloven dat de THAAD een “look-shoot-look” capaciteit kan leveren. Dit betekent dat de THAAD met zijn radar kort na de lancering een raket kan identificeren en dan een raket kan afvuren om het doel te treffen.

Als de onderschepping mislukt, is er nog tijd over voor andere systemen om met de vijandelijke raket af te rekenen. Als de raket zijn doel nadert, kan die bestookt worden met PAC-3 Patriot, MIM-23 Hawk-3 of RIM-66 Standard raketten van de US Navy. De combinatie van de THAAD en andere systemen zorgt voor goede bescherming tegen ballistische raketten.

De THAAD stelt hoge eisen aan de samenwerking tussen de US Army, USAF en US Navy. De besturings- en geleidingstaken worden niet alleen door de eigen rader en systemen uitgevoerd, maar ook door bijvoorbeeld AWACS vliegtuigen en het Aegis radarsysteem op schepen.

In vooruitgeschoven gebieden kan de THAAD opereren met de command-, control-, communicatie- en inlichtingensystemen van coalitiepartners. De US Army anticipeert op mogelijke problemen om de THAAD met andere systemen te integreren, door middel van het overkoepelende Battle Management/-C3l systeem.

SpecificatiesTHAAD raket

AFMETINGEN: lengte 6,2 meter; diameter (booster) 34 cm
LANCEERGEWICHT: 800 kg
PRESTATIES: maximumsnelheid 2800 m/sec; maximale hoogte 150 km; bereik ruim 200 km