SDI Raketschild

Strategic Defense Initiative SDI

Reagan vond het in eerste instantie belangrijk dat het Amerikaanse en westerse grondgebied en haar burgers zouden worden beschermd tegen aanvallen. Vooral raketaanvallen vormden een grote dreiging. Toen de Sovjets een nieuwe middellange afstandsraket hadden ontwikkeld, genaamd de SS-20, besloot Amerika om actie te ondernemen.

Amerika liet kruisraketten plaatsen op verscheidene locaties in Europa. Mochten de Sovjets besluiten om tot een aanval over te gaan, dan kon meteen worden teruggeslagen. Raketaanvallen zouden veel schade aan kunnen richten en daarom wilde Reagan een raketschild invoeren dat vijandelijke raketten zou kunnen onderscheppen en vernietigen.

Dit futuristische plan werd het ‘Strategic Defense Initiative’ genoemd dat werd afgekort met SDI. Dit plan moest er voor zorgen dat er een systeem werd ontwikkeld dat raketten van bijvoorbeeld de Sovjet-Unie kon vernietigen buiten de dampkring.

Dit moest gebeuren aan de hand van Satellieten die zouden worden uitgerust met laser-systemen. Deze laser-systemen moesten de raketten vernietigen. Wanneer Amerika over dit systeem zou beschikken zou het land behoorlijk goed verdedigd zijn tegen raketaanvallen van buitenaf.

Het SDI systeem zou er echter ook voor zorgen dat de machtsbalans naar Amerika zou doorslaan. Met een raketschild zou Amerika de Sovjet-Unie kunnen aanvallen maar de Sovjet-Unie zou Amerika veel minder schade kunnen toebrengen. De Sovjet-Unie moest dus proberen een vergelijkbaar systeem te ontwikkelen zodat het tactische en technologische voordeel van Amerika zou kunnen worden opgeheven.

Er was echter één groot verschil. Amerika had veel geld beschikbaar en de Sovjet-Unie niet. De Sovjet-Unie moest dus meedraaien in een ontwikkeling die ze eigenlijk niet kon betalen. Beide landen faalden in de ontwikkeling van een raketschild. Amerika kon over de financiële kosten heen komen maar de Sovjet-Unie niet.

De wapenwedloop leek op basis van financiën ten einde te komen. Beide grootmachten besloten daarom toenadering tot elkaar te zoeken. Dit gebeurde aan de hand van gesprekken tussen Reagan en Gorbatsjov in IJsland. Dit land ligt tussen beide contingenten in waarmee het compromis werd uitgebeeld.