Handvuurwapens

Handvuurwapens zijn vuurwapensystemen die in één vuist of twee vuisten kunnen worden gehanteerd. Wanneer men wapens heeft die voorzien zijn van een kolf, die tegen de schouder moet worden geplaatst, dan spreekt men van schoudervuurwapens.

Schoudervuurwapens worden in een andere categorie op militair.net behandeld. We beperken ons hier tot handvuurwapens. Deze vuurwapens zijn onder te verdelen in 3 categorieën die elk weer zijn opgedeeld in subcategorieën.

Revolvers

  1. Zwartkruitrevolvers
  2. Klein kaliber randvuurrevolvers
  3. Zwaar kaliber centraalvuurrevolvers

Pistolen

  1. Klein kaliber randvuurpistolen
  2. Zwaar kaliber centraalvuurpistolen

Machinepistolen / pistoolmitailleurs

  1. Vuistmitrailleurs die vanuit één hand kunnen worden afgevuurd (zoals de UZI en de MAG)
  2. Machinegeweren die niet tegen het schouder worden geplaatst

Geschiedenis van handvuurwapens

Nadat de Chinesen in de 10de eeuw het buskruit hadden uitgevonden werd meteen duidelijk dat deze uitvinding erg geschikt was voor militaire doeleinden. Er werden vanaf het jaar 1000 vuurpeilen en primitieve kannonen ontwikkeld.

Ook de infanterist zou gebruik moeten kunnen maken van buskruit in handvuurwapens. Dit zou namelijk grote voordelen op kunnen leveren in een gevecht. De stuwkracht van buskruit kan namelijk, wanneer het goed beheerst en begeleid wordt, erg groot zijn.

De boogschutters zouden door buskruitwapens kunnen worden overtroefd. Met deze gedachten in het achterhoofd werden de eerste handvuurwapens ontwikkeld.

De eerste handvuurwapens waren erg primitief. Deze wapens werden ook wel donderbussen genoemd. Ze hadden veel weg van een miniatuurkanon op een plank en zo werkten deze handkanonnen in principe ook.

Er was een kruitkamer die kruitpan werd genoemd. Deze kamer werd door de schutter voorzien van kruit uit de zogenoemde kruithoorn. Het kruit zat dus niet in een huls zoals tegenwoordig. Wanneer de kruitpan gevuld was sloot de schutter deze af. Een lont werd aangestoken en de (ronde) kogel kon worden afgevuurd. Het laden van deze wapens nam natuurlijk de nodige tijd in beslag.

Op een gegeven moment begon men vuursteen te gebruiken als ontstekingsmechanisme. Hierdoor kon het wapen een beetje sneller worden afgeschoten. De vuursteen was echter wel gevoelig voor vocht en haperde ook wel eens.

Toen men op een gegeven moment de kruitlading en de kogel met elkaar ging verbinden in één patroon, dat doormiddel van een slagpen kon worden afgevuurd, kon men nog sneller laden en vuren. Dit systeem was zo effectief dat het in de huidige wapens nog steeds wordt gehanteerd.

De vormen van de kogels veranderden door de jaren heen en het kaliber van de patronen ook. Kogels werden steeds spitser en werden beter gebalanceerd. De weg naar een zeer effectief militair wapen lag open. Verschillende soorten vuurwapens werden ontwikkeld van zeer zware tot zeer lichte versies.

Ook de vormgeving veranderde zodat iedereen tegenwoordig een vuurwapen zou kunnen kiezen dat bij zijn of haar schietkwaliteiten past. Uit de militaire wereld is het handvuurwapen tegenwoordig niet meer weg te denken.

Welke onderdelen worden in de categorie handvuurwapens behandeld

In de categorie handvuurwapens worden alle wapens behandeld die onder de bovenstaande klassen vallen. De meeste vuurwapens die worden behandeld zijn voorzien van een technische beschrijving. Bij sommige wapens wordt ingegaan op de geschiedenis.